Ostatnie ziarno

Fot. Adam Grzelązka

Ostatnie ziarno

2005-04-09

Poznań

Janowi Pawłowi II Wielkiemu

rzucił z nieba Bóg – w milczeniu zapadło w serca nam
zaniemógł Papież – milczeniem jego przemówił Bóg
miłości milczeniem Ewangelii świadectwo dał

gdy On się w drogę szykował
na modlitwę zeszła się młodzież
czuwał cały świat u Jego stóp
milczał Papież – w ciszy modlitwa świata szła
cierpienia dobiegał kres – Chrystus już uchylał drzwi
Maryja stała tuż tuż – nasz Totus Tuus Amen rzekł
dokonało się – oto dla Nieba narodził się Człowiek

ostatnie ziarno życia dał Bóg
Ten który Bogiem całe życie żył...
…jak żyć – umierać jak – teraz już wiem
modlitwy cud zjednoczył świat
Bóg szukał człowieka – On za życia Boga światu niósł
teraz znów człowiek Boga szukać zaczął
ziarna – co obumiera – owoc najpierwszy

ostatnie ziarno – miłością przywołuje Bóg
dziś dalej Bogiem trzeba żyć
smutek i radość gości w nas
serc naszych dotyka Bóg
odszedł Papież dziś
z nami pozostał Bóg

ostatnie ziarno Bóg w serc ziemię rzucił
aby owoc był – Bogiem trzeba róść
umrzeć musiał Ktoś – by Miłości ukazać moc
by owocem być – poznać Go muszę
On Boga sobą pokaże mi nawet przez swą śmierć