Pocałunek tęsknoty VII

Pocałunek tęsknoty VII

2010-05-16

Poznań

nie martw się
niech serce się
w tobie nie trwoży
Bóg odnajdzie cię
gdy nadejdzie twoja pora
nie zwlekaj jednak
dziś już serce otwórz swoje
Miłość po imieniu wołaj

gdy mnie odnalazł
nie znałem Go wcale
nie szukałem Jego towarzystwa
żyłem lecz cóż było to za życie
zagubione bez celu istnienie
On zrodził pragnienie we mnie
gdy o Przyjaźń poprosiłem
przyszedł Kochać nauczył

wciąż powracam do owego zdarzenia
serce moje nigdy
nie przestaje wołać
            o miłość       ona leczy
            o miłość       ona przebacza
            o miłość       ona wyzwala
                        tęsknota – tylko Bóg
                        wypełnić mnie zdoła